Od zeszłych wakacji uczę się w praktyce sztuki wystąpień publicznych. To niesamowita przygoda, bo pozwala na poznanie siebie w innych warunkach.
Występowanie przed grupą jest jednym z większych lęków ludzi. Ale to nie lęk przed wystąpieniem- na głębszym poziomie to lęk przed byciem odrzuconym i przed byciem wyśmianym. Jedna z moich mentorek mówi, że dobrze robione wystąpienia publiczne to jedna ze świetnych form terapii.
Wystąpienia nauczyły mnie niezwykle ważnej rzeczy- edukacja to algorytmy plus serce.
W opanowaniu jakiejkolwiek dziedziny mamy do wykonania dwa zadania:
1) Bardzo dobre opanowanie algorytmów (a więc modeli, technik, map, warsztatu)
2) Obudzenie serca (odblokowanie spontaniczności, obecności, przepływu)
Czy to gra na instrumencie, zarządzanie zespołem, czy komunikacja z grupami- na wszystkie z tych elementów istnieją świetne zestawy gotowych, sprawdzonych i działających strategii- to właśnie algorytmy.
Poznaję wiele praktycznych modeli, które jak mapy, pomagają mi się poruszać sprawnie po nowej dziedzinie. Są bezcenne jeśli są do zastosowania od razu.
Takiej wiedzy szukam każdego dnia. Za taką wiedzę bardzo chętnie płacę, wiedząc, że to inwestycja. Taka wiedza to paliwo praktycznej edukacji.
Dwa szybkie przykłady z przemawiania:
1. TALL (think, act, learn, laugh > myśleć, działać, uczyć się, śmiać się) > Model uczący przemawiania w taki sposób, aby każe wypowiadane wyrażenie miało swój sens- było celowe. Cokolwiek mówisz, powinno to skłonić ludzi do myślenia, działania, nauczenia się czegoś albo rozbawienia. Wszystko co nie spełnia tej roli, to niepotrzebne wypełniacze, nudne wzorce i maniery, które warto wyeliminować.
2. CUC (clarity, uniqueness, connection > klarowność, unikalność, więź) > Model uczący przygotowywania mów i prezentacji w taki sposób, żeby spełniały te trzy kluczowe kryteria. Jasność przekazu (prosty język, krótkie zdania, wolniejsze tempo, itd). Unikalność przekazu (coś innego niż norma, osobiste historie, itd.). Więź ze słuchającymi (co jest dla nich ważne, kim są, czego potrzebują, itd.)
Poznając i wprowadzając w życie najlepsze algorytmy, możesz nauczyć się prawdopodobnie wszystkiego!
Najlepszym źródłem algorytmów są dla mnie eksperci- pasjonaci.
Obudzenie serca to z kolei uwolnienie swojego wewnętrznego głosu. Tworzenie własnych rozwiązań, improwizowanie, bawienie się.
Wiele razy spotykałem muzyków, którzy byli świetni technicznie, ale po chwili słuchania takiego “profesjonalizmu” byłem znudzony. Nie widziałem iskry. Gdzieś po drodze prawdopodobnie utracili powód dla którego to robią. Może nawet nigdy go nie odnaleźli, ograniczając swoje działania do “wykonywania zawodu”.
Ale spotykałem też osoby ze słabszymi umiejętnościami, które nigdy mnie nie nudziły. Nadrabiali słabszy warsztat działaniem “z serducha”.
Spotykam też trzeci rodzaj osób- prawdziwych mistrzów. Osoby, które łączą algorytmy z sercem. To droga do mistrzostwa, do sztuki, do szacunku.
Chcesz zostać w czymś mistrzem?
1. Znajdź najlepsze algorytmy
2. Obudź swoje serce